Wszyscy wiemy, że Hiszpanie są narodem kreatywnym. Zdecydowanie, jeśli chodzi o imiona i nazwiska.

Nie jest to zaskakujące, że Hiszpanie, wybierając imiona dla swoich dzieci, czerpią inspirację z Biblii. Sam wybór jest już trochę zaskakujący. Ulubione żeńskie imiona to na przykład Concepción „poczęcie“, Inmaculada „niepokalana“ albo Asunción „wniebowzięta“. Jednym z najczęstszych imion, które hiszpańscy rodzice dają swoim córkom jest Dolores. To imię pochodzi od Nuestra Señora de los Dolores . Samo słowo znaczy „boli“ (el dolor – ból). Innym bardzo często używanym imieniem jest Nieves, które dosłownie znaczy śniegi. W tym przypadku też trzeba szukać odnesień do jednego z wielu objawień maryjnych, Vírgen de las Nieves, co tłumaczone na polski Matka Boska Śnieżna.

Hiszpanie nie oszczędzają nawet męskich imion. Imię María jest tak lubiane, że noszą je nie tylko kobiety, ale też mężczyźni. Zastnawialiście się czasami na przykład nad imieniem byłego premiera Hiszpanii José María Aznara? Ostatecznie, Francuzi robią tak samo, ani Jean-Marie Le Pen nie jest nieznanym imieniem. Jednym z imion, które podczas podróżi po Hiszpanii często zwraca uwagę obcokrajowców, jest Jesús. Dzisiaj w Hiszpanii mieszka 273 932 mężczyzn, którzy noszą to imię. Wyobraźcie sobie, że nawet 90 kobiet ma na imię Jesús.

Wielu Hiszpanów i Hiszpanek nosi podwójne imiona i też podwójne nazwiska. Dlatego najczęstsza sytuacja jest ta, kiedy na zwykłe pytanie Jak się Pan/Pani nazywa słyszymy w odpowiedzi cztery słowa. Albo więcej. Liczba jest mianowicie praktycznie nieograniczona. Całe imię znanego malarza Pabla Picassa brzmiało Pablo Diego José Francisco de Paula Juan Nepomuceno María de los Remedios Crispiano de la Santísima Trinidad Ruiz Picasso.

Większość Półwyspu Iberyjskiego wybiera klasikę: jedno albo dwa imiona, które dziecko otrzymuje podczas chrztu i dwa nazwiska – pierwsze jest pierwszym nazwiskiem ojca i drugie jest pierwszym nazwiskiem matki. Łatwe, prawda?

Kilka kombinacji ma jednak swój czar. Takim v samej Hiszpanii bardzo popularnym przykładem jest imię jednej miłej, młodej dziewczyny z Saragossy, która nazywa się Luz Cuesta Mogollón „światło kosztuje dużo“. Kolejnymi przykładami są imiona takie jak José Luis Lamata Feliz „José Luis ją zabije (i będzie) szczęśliwy“ albo Francisco Lorín Colorado, który ma w swoim imienu wyrażenie używane w zakończeniu bajek.

Hiszpanie lubią zdrobnienia. Ignacio to Nacho, Ramón to Moncho i na Francisca mówimy Paco. I przede wszystkim w przypadku długich imion, takich jak María Teresa, María Isabel albo María del Carmen jest to logiczne, że Hiszpanie szukają krótszych form tych imion, żeby łatwiej na ulicy zwracać się do tych kobiet. María Teresa to dla przyjaciół Maite, María Isabel staje się Maribel i María del Carmen Menchu. Te krótkie formy (Maite, Maribel i Menchu) językoznawcy nazywają hipokorystykami. Zapraszam do krótkiego testu hiszpańskich zdrobnień, który możecie znałeźć tutaj.